1. Ani bir şəkildə bitməsi ilə dəhşət hissi verən , Arthur C. Clarke-ın "Tanrının 9 Milyard Adı" adlı qısa hekayəsinin son cümləsi.Hekayə belədir ki , bir qrup tibetli rahib inanır ki , tanrının 9 milyard adı var və bu adların hamısı yazıldıqda kainatın məqsədi tamamlanacaq, yəni hər şey sona çatacaq. Onlar bu adları əl ilə yazmaq çox uzun çəkdiyi üçün, bir kompüter sifariş edirlər və iki texniki işçini Himalaya gətirirlər. Kompüter bu adları sürətlə çap edir və rahiblər də səsli oxuyurlar. Texniki işçilər bu inancı ciddiyə almırlar və klasik amerikalı baxışlarıyla bunu gülünc hesab edirlər.Nəysə , bütün hekayəni anlatmayacam təbii ki , amma son ismin çap olunduğu gecə amerikalılar hava limanına doğru çıxıb gedirlər.Biraz da qorxurlar ki , son isim çap ediləndə bir şeylər olmasa , rahiblər onları günahlandırıb zərər verəcəklər.Gecə vaxtı himalaya dağlarının ətəyində ulduzlarla aydınlanan bu qaranlıq yolun sonunda təyyarənin işıqlarını görüb sevinirlər.Bu sırada aralarında danışırlar ki , görəsən rahiblər son adı oxudular ya yox.Və bir anda səmaya baxırlar.Göydəki ulduzlar , bir anda sönür. Overhead, without any fuss, the stars were going out.